آدم به اميد دست يافتن به ثروت، به عشق، به آزادی خود را خسته و فرسوده می کند و برای به دست آوردن يک حق خود را از پا در می آورد. و وقتی آن را به دست آورد، از داشتنش لذّت نمی برد. يا اينکه آن را تباه می کند و تنها با فکر به اين که دوست دارد به عقب برگردد و جدال و معرکه و عذاب را از سر گيرد، از لذّت بردن محروم می ماند. برآورده شدن يک آرزو يعنی از دست دادن آن را احساس کردن. خوشبخت واقعی آن کس است که بتواند به خود بگويد: "من می خواهم راه بروم، نمی خواهم برسم." و بدبخت کسی که خود را مقيّد می سازد و می گويد: "من می خواهم به آنجا برسم."رسیدن مردن است . هنگام راه رفتن تنها می توانی از آسودن بین راه استفاده کنی . »
اوریانا فالاچی ، ترجمه زویا گوهرین
بازگشت من پس از یک سال با سه کتاب
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
سروده ای از ساموئل بکت
خواهم ,راه ,کند ,لذّت ,نمی ,برسم ,خود را ,آن را ,کند و ,می کند ,می خواهم
درباره این سایت